Διακήρυξη ΠΕΠ – 50 χρόνια Τουρκικής Εισβολής και παράνομης κατοχής

Διακήρυξη

50 χρόνια ξεριζωμού – μισός αιώνας προσφυγιάς

Μισός αιώνας προσφυγιάς. 50 χρόνια ξεριζωμού. 600 ολόκληροι μήνες από τον μαύρο Ιούλιο του 1974. Κι όμως ο πόνος είναι εκεί και είναι ανεξίτηλος. Οι μνήμες είναι εκεί αλλά δεν είναι εδώ οι άνθρωποι, οι ηρωικοί πεσόντες και οι αγνοουμένοι. Οι σειρήνες τρύπησαν και πάλι το μυαλό, ανασύροντας από το χρονοντούλαπο της μνήμης τα όσα συνέβησαν τις αποφράδες εκείνες μέρες του δίδυμου εγκλήματος, του προδοτικού πραξικοπήματος και της βάρβαρης τουρκικής εισβολής, που έφεραν στον τόπο μας μεγάλη θλίψη και βαριές συνέπειες τις οποίες εξακολουθεί αμείωτα να υφίσταται ολόκληρος ο Ελληνισμός της Κύπρου.  Οι πληγές είναι ακόμα το ίδιο νωπές και εξακολουθούν να βασανίζουν τις καρδιές και τις ψυχές του κυπριακού λαού.

50 χρόνια από την 15^η και την 20^η Ιουλίου, τις ημερομηνίες που χάραξαν σε βάθος το την ιστορία του πολύπαθου νησιού, που βύθισαν στο πένθος το χρυσοπράσινο φύλλο. 50 χρόνια από τον ξεριζωμό και ο ήχος από το σπαρακτικό κλάμα των παιδιών, των μανάδων και των γυναικών που έχασαν τους δικούς τους, τις  εκκωφαντικές εκρήξεις και τους βομβαρδισμούς δεν λέει να σβήσει. Τα ανεξίτηλα τραύματα, οι ψυχικές πληγές, ο καημός, η θλίψη και η στεναχώρια, δύσκολα απαλείφονται. Μόνο βάλσαμο στις ψυχές αυτών που έφυγαν αλλά και στον πόνο που πολλοί κρατούν μέσα τους, θα είναι η επιστροφή μας στην πατρώα γη και η επίλυση του Εθνικού μας προβλήματος.

Όσο η κατοχή συνεχίζεται και η Κύπρος εξακολουθεί να είναι μοιρασμένη στα δύο, ο Κυπριακός Ελληνισμός κινδυνεύει. Το καταμαρτυρούν καθημερινά οι αυξανόμενες προκλητικές ενέργειες του κατοχικού καθεστώτος αλλά και οι συνεχιζόμενες παραβιάσεις της διεθνούς νομιμότητας από την Τουρκία. Ο παράνομος εποικισμός των κατεχόμενων εδαφών και ο σφετερισμός των ελληνοκυπριακών περιουσιών από τον εισβολέα και τους εγκάθετους του, αυξάνει τα αισθήματα αδικίας και αγανάκτησης. Ο χρόνος κυλάει και μαζί του παίρνει πολλές από τις αναμνήσεις, τα βιώματα και τους συναισθηματικούς δεσμούς των πρωτογενών προσφύγων, αρκετοί εκ των οποίων έχουν αποδημήσει εις Κύριον με τον καημό της επιστροφής. Χιλιάδες εκτοπισθέντες, εξακολουθούν να στερούνται της αξιοποίησης της περιουσίας τους και της άσκησης των θρησκευτικών τους δικαιωμάτων. Παραμένουν μακριά από τις πατρογονικές τους εστίες παρακολουθώντας, ανήμποροι και αβοήθητοι από το κράτος, την καταπάτηση και την λεηλασία των περιουσιών τους. Οι ελάχιστοι απομείναντες εγκλωβισμένοι μας, παλεύουν καθημερινά για τη διασφάλιση των πιο βασικών ανθρώπινων δικαιωμάτων τους.

Η μαρτυρική καρτερία των συγγενών των αγνοουμένων δεν λέει να λήξει, αφού προσκρούει στην κάθετη και αδιάλλακτη στάση της Τουρκίας. Η κάθετη άρνηση της Τουρκικής πλευράς, να καταθέσει στοιχεία και να ανοίξει τα αρχεία της στους ερευνητές, επιβεβαιώνει τη στρατηγική που ακολουθήθηκε για την εξαφάνιση των τεκμηρίων μέσα και από τις μετέπειτα μετακινήσεις οστών από τους αρχικούς χώρους ταφή. Με περιοχές, που παρά τις προσπάθειες της ΔΕΑ και παρά τις μαρτυρίες που δόθηκαν, κρατούνται αποκλεισμένες και με σημεία στα οποία υπήρχαν ή και υπάρχουν ομαδικοί τάφοι, να καλύπτονται με διαύλους αεροδρομίων και άλλα δημόσια κτήρια του παράνομου στρατιωτικού καθεστώτος. Μισό αιώνα μετά, αυτό το φρικιαστικό έγκλημα πολέμου με πρωταγωνιστή την Τουρκία, παραμένει ατιμώρητο και προκλητικά αδιερεύνητο.

Την ίδια στιγμή, 50 χρόνια μετά, η Παγκύπρια Ένωσης Προσφύγων, προτάσσει και απαιτεί όσο πιο έντονα την εφαρμογή της ισότιμης κατανομής βαρών. Αναμένει από το Κράτος την ριζική εφαρμογή μιας ολοκληρωμένης προσφυγικής πολιτικής, που να περιλαμβάνει και αυτούς που μέχρι σήμερα δεν έτυχαν καμίας στήριξης. Διεκδικεί  την προώθηση της αναλογικής αποζημίωσης των ιδιοκτητών για την απώλεια χρήσης των κατεχόμενων περιουσιών τους και προς την κατεύθυνση αυτή, προχωρεί στην ετοιμασία και καθορισμό συγκεκριμένων προτάσεων για την ενίσχυση του ταμείου του 0.4%. Η θεραπεία αυτή επιβάλλεται να ξεκινήσει σταδιακά και τμηματικά έστω με την ευχή να λειτουργήσει και ως αποτρεπτικός καταλύτης στις προσφυγές προς την Επιτροπή Αποζημιώσεων. 

Η Παγκύπρια Ένωση Προσφύγων εκφράζει ξανά την αγωνία της και καλεί την Κυβέρνηση να επικεντρώσει και να εντείνει τις ενέργειες και τις παραστάσεις της προς τα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης αλλά και τις γειτονικές χώρες, προκειμένου να υλοποιηθούν τα ψηφίσματα του ΟΗΕ αλλά και την περαιτέρω συμβολή τους στην προσπάθεια διάρρηξης του αδιεξόδου και την επανέναρξη του διαλόγου προς επίλυση του προβλήματος

Ο προσφυγικός κόσμος της Κύπρου, οι εκτοπισθέντες αλλά και οι ξενιτεμένοι μας, θύματα μιας βίαιης εισβολής και συνεχιζόμενης κατοχής από την Τουρκία, διατρανώνουν τη θέληση και την αποφασιστικότητα τους για εξεύρεση μιας δίκαιης, βιώσιμης και λειτουργικής λύσης που να αντέχει στο χρόνο και να διασφαλίζει τον τερματισμό της κατοχής, να άρει τα επεμβατικά δικαιώματα και τις ξένες εγγυήσεις, να επιφέρει την απομάκρυνση των τουρκικών κατοχικών στρατευμάτων και να οδηγεί σε ουσιαστική επανένωση της πατρίδας μας ως ένα ομόσπονδο κράτος μέσα στην Ε.Ε, με μία διεθνή προσωπικότητα, μία αδιαίρετη κυριαρχία, μία ιθαγένεια.

Η ΠΕΠ θα συνεχίσει να πρωτοστατεί, να πρωταγωνιστεί και να προασπίζεται τα δικαιώματα αυτά, που αποτελούν τα απολύτως αυτονόητα και τίποτα περισσότερο από όσα απολαμβάνουν οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι πολίτες. Την ελεύθερη διακίνηση και εγκατάσταση αλλά και την αξιοποίηση της περιουσίας του καθενός, υπό ασφαλείς και ειρηνικές συνθήκες.

Λευκωσία, 20 Ιουλίου 2024