Χαιρετισμός Πρόεδρου ΠΕΠ στα εγκαίνια φωτογραφικής έκθεσης για την Αμμόχωστο

Χαιρετισμός Πρόεδρου ΠΕΠ Γ. Λυσανδρίδη στα εγκαίνια της φωτογραφικής έκθεσης στο Λιμάνι Λεμεσού

Εκλεκτοί Βαρωσιώτες και Βαρωσιώτισσες

Αγαπητοί εκτοπισθέντες,

Κυρίες και κύριοι,

Σας καλωσορίζω με τη σειρά μου στα εγκαίνια αυτής της πολύ σημαντικής φωτογραφικής έκθεσης και ευχαριστώ πολύ το μέλος του συμβουλίου της Παγκύπριας Ένωσης Προσφύγων, τον αγαπητό Τάσο Δημητριάδη για την παραχώρηση του υλικού και την συμβολή του στο έργο διαφώτισης που επιτελούμε σαν οργάνωση.

Η έκθεση αυτή αποτελείται από 40 και πλέον ζεύγη φωτογραφιών στα οποία αντιπαραβάλλεται το όμορφο παρελθόν με το τραγικό παρόν. Απεικονίζουν τα σημεία και στιγμές από την πόλη της Αμμοχώστου πριν το μαύρο καλοκαίρι του 1974 σε αντιδιαστολή με την καταστροφή, την ερείπωση, την λεηλασία και το βανδαλισμό που επήλθε και τον οποίο ο φωτογράφος μας, αποθανάτισε μετά το άνοιγμα της περίκλειστης πόλης.

Θα περιοριστώ σε ότι αφορά το περιεχόμενο της έκθεσης γιατί θα ακολουθήσουν και περαιτέρω αναφορές από το Δήμαρχο και την κα. Υφυπουργό αλλά και γιατί είναι πραγματικά αδύνατο να περιγράψω με λέξεις τα συναισθήματα που δημιουργούνται αντικρύζοντας αυτές τις φωτογραφίες. Αν εγώ, στα 40 μου χρόνια, αισθάνομαι ένα τεράστιο σοκ, δέος, θυμό, λύπη και αγανάκτηση διερχόμενος μέσα από την έκθεση, μπορώ με μεγάλη προσπάθεια να καταλάβω και να αντιληφθώ τι νιώθετε εσείς, τι νιώθουν όλοι αυτοί οι εκτοπισθέντες που έζησαν τη βάρβαρη Τουρκική Εισβολή και το ξεριζωμό πριν από 50 χρόνια. Θέλω μόνο να συγχαρώ ξανά τον αγαπητό Τάσο που χωρίς να κατάγεται από την πόλη της Αμμοχώστου, επιτελεί σημαντικό και ιερό έργο στον τομέα της διαφώτισης και κυρίως με επίκεντρο την πόλη του Ευαγόρα. Να σημειώσω μόνο ότι η έκθεση του έχει ταξιδέψει στις Βρυξέλλες και στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, στο Σύνταγμα της Αθήνας σε σχολεία και δημοτικές πινακοθήκες.

Συμπληρώνονται σε λίγα 24 ώρα, 50 χρόνια ξεριζωμού – μισός αιώνας προσφυγιάς. 600 0λόκληροι μήνες μακριά από την Βασιλεύουσα, μακριά από τις κατεχόμενες περιουσίες μας, τα σπίτια μας, τις εκκλησίες μας.

Είναι βαρύ το χρέος και η παρακαταθήκη που κληρονομήσαμε. Δεν είναι καθόλου εύκολο να διατηρήσεις άσβεστη τη φλόγα της επιστροφής και τη μνήμη των κατεχόμενων εδαφών μας. Δεν είναι καθόλου απλό να εξηγήσεις στις νέες γενιές το τι σημαίνει Αμμόχωστος, Κερύνεια, Μόρφου. Οφείλουμε όμως όλοι, τόσο οι μεγαλύτεροι που ακόμα έχουν τις θύμησες, τα βιώματα και το συναισθηματικό δεσμό, αλλά και εμείς οι νεότεροι που τα ενστερνιζόμαστε, που μεγαλώσαμε ακούγοντας τα και γαλουχηθήκαμε μέσα από εικόνες, φωτογραφίες και περιγραφές, να μεταλαμπαδεύσουμε αυτή τη δίψα για επιστροφή και να συνεχίσουμε τον αγώνα.

Ο ήχος των σειρήνων που ηχεί κάθε 15 και 20 Ιουλίου, πρέπει να σταματήσει. Ο ήχος των Τουρκικών μαχητικών και των βομβαρδισμών πρέπει σβήσει από τις μνήμες και τις οθόνες μας κάθε χρόνο τέτοια εποχή.

Το σπαρακτικό κλάμα των παιδιών και οι εκκωφαντικοί σπαραγμοί των μανάδων και των γυναικών που έχασαν τους δικούς τους, πρέπει καταλαγιάσουν και να σιγάσουν στις ψυχές μας.

Τα ανεξίτηλα τραύματα, οι ψυχικές πληγές και όλα τα πιο πάνω, ο καημός, η θλίψη και η στεναχώρια, δύσκολα απαλείφονται. Μόνο βάλσαμο στις ψυχές αυτών που έφυγαν αλλά και στον πόνο που πολλοί κρατούν μέσα τους, θα είναι η επιστροφή μας στην πατρώα γη και η επίλυση του Εθνικού μας προβλήματος.

Δεν θέλω να καταχραστώ το χρόνο που μου δίνεται ούτε να εκμεταλλευτώ το σεβασμό και την υπομονή που επιδεικνύετε σήμερα. Εξάλλου αυτές τις μέρες, θα ακούσετε πολλά, θα δείτε άλλα τόσα στους τηλεοπτικούς σας δέκτες, θα αφουγκραστείτε συναισθήματα και βιώματα ομιλητών σε εκδηλώσεις και οπτικοακουστικές εκπομπές. Το ζήτημα είναι στο τέλος, να μην πούμε απλά ότι ζήσαμε για ακόμη μια χρονιά μια από τα ίδια, ότι ακούσαμε τα πανομοιότυπα και χιλιοειπωμένα συνθήματα. Χρειάζεται να ξυπνήσει σε όλους η εθνική μας συνείδηση.

Όσο η κατοχή συνεχίζεται και η Κύπρος εξακολουθεί να είναι μοιρασμένη στα δύο, ο Κυπριακός Ελληνισμός κινδυνεύει. Το καταμαρτυρούν καθημερινά οι αυξανόμενες προκλητικές ενέργειες του κατοχικού καθεστώτος αλλά και οι συνεχιζόμενες παραβιάσεις της διεθνούς νομιμότητας από την Τουρκία. Τα όσα βλέπουν το φως της δημοσιότητας και συγκεκριμένα η προώθηση ιδιωτικών αγοραπωλησιών, το όργιο οικοδομικής ανάπτυξης αλλά και η διεθνής προβολή που λαμβάνουν μεγάλα κατασκευαστικά έργα στα κατεχόμενα εδάφη μας, διευρύνουν τα αισθήματα αγανάκτησης και θυμού αλλά και μειώνουν τις ελπίδες των προσφύγων, που παρακολουθούν από μακριά, ανήμποροι και αβοήθητοι από το κράτος, τις περιουσίες τους να λεηλατούνται.

Οι εξελίξεις αυτές, μεγεθύνουν την ίδια ώρα, το αίσθημα αδικίας για τη μη υλοποίηση της ισότιμης κατανομής βαρών, την οποία προτάσσουμε και απαιτούμε να εφαρμοστεί το συντομότερο. Η αποκατάσταση της προπολεμικής φερεγγυότητας των εκτοπισθέντων θα πρέπει να αποτελεί πρωταρχικό μέλημα του κράτους. Αναμένουμε από την Κυβέρνηση, ως καταγράφεται και σαν προεκλογική εξαγγελία του ΠτΔ, την έναρξη εφαρμογής μιας ολοκληρωμένης προσφυγικής πολιτικής, που να περιλαμβάνει και αυτούς που μέχρι σήμερα δεν έτυχαν καμίας στήριξης. Αναμένουμε επίσης την προώθηση σχεδίου αποζημίωσης των ιδιοκτητών για την απώλεια χρήσης των κατεχόμενων περιουσιών τους. Αναγνωρίζουμε τη δυσκολία και τα οικονομικά μεγέθη που απαιτούνται προς αυτή την κατεύθυνση, όμως οι ραγδαίες εξελίξεις στο περιουσιακό και οι τάσεις που παρατηρούνται, επιβάλλουν την άμεση αντίδραση και την παρουσίαση εναλλακτικών επιλογών ή και σχεδίων στήριξης προς τον προσφυγικό κόσμο που εξαναγκάζεται να προσφύγει στην Επιτροπή Αποζημιώσεων ξεπουλώντας τις περιουσίες του.

Μισό αιώνα μετά, ως Παγκύπρια Ένωση Προσφύγων, συνεχίζουμε με τη διαφώτιση των νέων γενεών και επιδιώκουμε δράσεις που αποτρέπουν το ξερίζωμα της συναισθηματικής σύνδεσης με τις πατρογονικές μας εστίες, στοιχεία που τείνουν να εκλείψουν μαζί με τη φυγή της πρώτης και δεύτερης γενεάς των προσφύγων. Με λιγοστούς οικονομικούς πόρους και προσωπικό, η ΠΕΠ εξακολουθεί να προασπίζεται τα δικαιώματα των προσφύγων και να αναζητεί τρόπους επίλυσης των προβλημάτων που ακόμη υφίστανται.

Με εισηγήσεις και απόψεις που κατατίθενται σε διάφορα επίπεδα όπως στην Κοινοβουλευτική Επιτροπή Προσφύγων και με την ευκαιρία να ευχαριστήσω ακόμη μια φορά τους Βουλευτές της για τη στήριξη και τη συνεργασία, τη Συμβουλευτική Επιτροπή Διαχείρισης Τουρκοκυπριακών Περιουσιών, τον Κεντρικό Φορέα Ισότιμης Κατανομής Βαρών και της Επιτροπές Στεγαστικής Βοήθειας της Υπηρεσίας Μερίμνης.

Διεκδικούμε για τον προσφυγικό κόσμο, τα απολύτως αυτονόητα και τίποτα περισσότερο από όσα απολαμβάνουν οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι πολίτες. Nα ζούμε, να απολαμβάνουμε και να αξιοποιούμε τις περιουσίες μας ελεύθεροι, σε ασφαλείς και ειρηνικές συνθήκες. Δραστηριοποιούμαστε ακόμη για την εμπόδιση της περαιτέρω σύλησης των εκκλησιών, των μνημείων και των κοιμητηρίων μας, την άρση της ασυδοσίας και των έκνομων ενέργειων της Τουρκίας.

Ως Παγκύπρια Ένωση Προσφύγων εκφράζουμε ξανά την αγωνία μας και καλούμε Κυβέρνηση και Κόμματα να επικεντρώσουν και να εντείνουν τις ενέργειες και τις παραστάσεις τους προς τα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, του ευρωπαϊκούς θεσμούς και τα συνδεδεμένα πολιτικά κόμματα άλλων χωρών προκειμένου να συμβάλουν και να ασκήσουν επιπρόσθετες πιέσεις με στόχο την υλοποίηση των ψηφισμάτων του ΟΗΕ αλλά και τη συνολική επίλυση του Κυπριακού.

Παρ’ όλη την απογοήτευση και τις καθημερινές δυσκολίες, διακηρύσσουμε την θέληση και την αποφασιστικότητα μας για εξεύρεση μιας δίκαιης, βιώσιμης και λειτουργικής λύσης που να αντέχει στο χρόνο και να διασφαλίζει τον τερματισμό της κατοχής, να άρει τα επεμβατικά δικαιώματα και τις ξένες εγγυήσεις, να επιφέρει την απομάκρυνση των τουρκικών κατοχικών στρατευμάτων και να οδηγεί σε ουσιαστική επανένωση της πατρίδας μας ως ένα κανονικό κράτος μέσα στην Ε.Ε, με μια διεθνή προσωπικότητα, μια αδιαίρετη κυριαρχία, μια ιθαγένεια.

Οφείλουμε λοιπόν ως φορείς, ως οργανωμένα σύνολα και ως πολίτες, τόσο προς την πατρίδα αλλά και κυρίως προς τις μελλοντικές γενιές, να συνεχίσουμε τον αγώνα αλλά και να μεταλαμπαδεύσουμε στα παιδιά και στα εγγόνια μας τη θέληση και τη μαχητικότητα για τον επιθυμητό στόχο της επανένωσης του νησιού μας.

Ολοκληρώνω το χαιρετισμό μου στη σημερινή εκδήλωση, με τις απαραίτητες ευχαριστίες προς τα μέλη της Εκτελεστικής Γραμματείας της ΠΕΠ για την αγαστή συνεργασία και στήριξη. Να ευχαριστήσω επίσης την Ευαγγελία Μιχαήλ για την παρουσίαση και τις απαγγελίες που θα ακολουθήσουν καθώς και το ολιγομελές προσωπικό της ΠΕΠ για την βοήθεια στην υλοποίηση της δράσης αυτής και τη διαχρονική τους υποστήριξη

Το Δήμο Αμμοχώστου για την παρουσία της χορωδίας, τα μέλη της και το μαέστρο κ. Βήχα για το πρόγραμμα που θα διανθίσει την εκδήλωση μας,

το Υφυπουργείο Ναυτιλίας που έχει θέσει την έκθεση υπό την αιγίδα του και την αγαπητή Υφυπουργό που κινητοποιήθηκε προσωπικά για την αποψινή εκδήλωση,

την DPWORLD  που μας φιλοξενεί εδώ στο σύγχρονο τερματικό επιβατών και τα στελέχη της για τη στήριξη και τη βοήθεια που μας έχουν προσφέρει και τέλος την εταιρεία ISLAND OIL HOLDINGS και τον κ. Χρυσόστομο Παπαβασιλείου για την ευγενή του χορηγία για την υλοποίηση της αποψινής εκδήλωσης.