Παγκόσμια Ημέρα Προσφύγων
June 20, 2024Καλή θητεία στους νέους υπηρέτες του προσφυγικού κόσμου
July 2, 2024Θεοφιλέστατε Επίσκοπε
Ιερείς έγγαμοι με πτυχ.Ανωτ.Σχολής Αιδεσιμιολογιώτατος.
Ανευ τούτου Αιδεσιμώτατος.
Πρωτοπρεσβύτεροι Πάτερ Ανδρέα και Πάτερ Ιωάννη
Αξιότιμη Κυρία Πρόεδρε της Βουλής,
Κύριοι εκπρόσωποι των Κοινοβουλευτικών Κομμάτων/
Έντιμε κ. Υπουργέ των Εσωτερικών
Έντιμε κ. Πρόεδρε της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Προσφύγων - Εγκλωβισμένων-Αγνοουμένων και Παθόντων
Έντιμοι κ. Βουλευτές
Έντιμε κ. Τσουλόφτα, νεοεκλεγέντα Πρόεδρε του Επαρχιακού Οργανισμού Αυτοδιοίκησης Λεμεσού
Αγαπητοί Δήμαρχοι και φίλοι Πρόεδροι των Κατεχόμενων Ενώσεων Κοινοτήτων
Υφιστάμενοι και νεοεκλεγέντες Αντιδήμαρχοι, Δημοτικοί Σύμβουλοι και Σχολικοί Έφοροι
Αγαπητή Κοινοτάρχη της ενορίας μας,
Αγαπητέ Πρόεδρε του Συνδέσμου Φίλων Αγίας Φύλας, και φίλοι Προέδροι και μέλη Δ.Σ. των φορέων που διοργανώνουν τη σημερινή εκδήλωση
Λοιποί αξιωματούχοι και εκπρόσωποι φορέων και κρατικών υπηρεσιών
Κύριε Διευθυντή του Λυκείου Αγ. Φύλας
Κυρίες και κύριοι, αγαπητοί εκτοπισθέντες, πρόσφυγες κάτοικοι της Αγ. Φύλας
Οι ομιλίες και οι χαιρετισμοί σε τέτοιες εκδηλώσεις, αποτελούν πάντα μια ιδιαίτερη πρόκληση. Ο ομιλητής καλείται να ανατρέξει στο παρελθόν, να αναφερθεί σε γεγονότα και καταστάσεις που προκαλούν λύπη και απογοήτευση. Καλείται να βρει το σθένος να επαναλάβει φράσεις και τοποθετήσεις που έχουν χιλιο-ειπωθεί αλλά και να αντλήσει δύναμη από τους παρευρισκόμενους για δώσει μια νότα ελπίδας. Προσδοκάει να δημιουργήσει μια χαραμάδα φως ώστε ο ήλιος να απλωθεί πάνω από τις μαυρισμένες ψυχές των προσφύγων μας, των μανάδων και των παιδιών των αγνοουμένων μας, των παθόντων και των αιχμαλώτων της τουρκικής εισβολής.
Οφείλω πρώτα να συγχαρώ όσους είχαν την σύλληψη της ιδέας αλλά και όσους συνεργάστηκαν ή και συνέβαλαν για την πραγματοποίηση της αποψινής εκδήλωσης για την καταδίκη της τουρκικής εισβολής και της συνεχιζόμενης κατοχής. Αυτή η ομαδική προσπάθεια και η σύνθεση απόψεων και εισηγήσεων, αφήνει από μόνη της μια ελπίδα ότι μέσα από τη συνεργασία και την ομόνοια, μπορούμε να θέτουμε στόχους και να τους πετυχαίνουμε, και έτσι θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε και το εθνικό μας ζήτημα.
Η ενορία της Αγίας Φύλας φιλοξενεί σήμερα πέραν των 1000 κατοίκων που εκδιώχθηκαν το μαύρο εκείνο καλοκαίρι του 1974 από την Αμμόχωστο, την Κερύνεια, τη Λευκωσία. Πολλοί εξ αυτών, βρήκαν μετέπειτα το καταφύγιο τους εδώ τριγύρω, στον οικισμό αυτοστέγασης της Αγίας Φύλας. Ο αριθμός αυτός ίσως να ακούγεται μικρός σε σχέση με τα σημερινά δεδομένα και την έκταση που έχει πάρει η ενορία μας, αλλά την τότε εποχή, ο οικισμός αποτελούσε το βορειότερο άκρο της αστικής Λεμεσού. Οφείλουμε επίσης να αναλογιστούμε ότι η πάροδος των 50 χρόνων, συνέβαλε αναντίλεκτα και στη φυσική απώλεια πολλών προσφύγων, που δυστυχώς απεδήμησαν με τη δίψα της απελευθέρωσης.
Προσφωνώ τη σημερινή εκδήλωση με δέος και προσήκοντα σεβασμό καθώς βρίσκονται ανάμεσα της άνθρωποι που βίωσαν την εισβολή, που υπέφεραν στα χέρια του κατακτητή, που πληγώθηκαν στην πρώτη γραμμή υπερασπιζόμενοι την πατρίδα. Ο καθένας της από μια κοινότητα της κατεχόμενης της πατρίδας, προερχόμενοι από κάθε κοινωνική τάξη, κάθε πολιτική παράταξη, κάθε μετερίζι. Άνθρωποι απλοί, που αναμένουν καρτερικά την επιστροφή της πατρογονικές εστίες. Με υποδειγματικές αντοχές και υπό δύσκολες συνθήκες, κατάφεραν να σταθούν ξανά στα πόδια τους, να θρέψουν και να στεγάσουν τις οικογένειες τους αλλά και να δημιουργήσουν ξανά οικονομική δραστηριότητα.
Ο επόμενος μήνας, σηματοδοτεί δυστυχώς, τη συμπλήρωση 50 χρόνων από την Τουρκική Εισβολή. «50 χρόνια ξεριζωμού – μισός αιώνας προσφυγιάς» της είναι και ο τίτλος ομπρέλα που έχουμε υιοθετήσει για φέτος ως Παγκύπρια Ένωση Προσφύγων. Μισό αιώνα μετά, συνεχίζουμε με τη διαφώτιση των νέων γενεών και επιδιώκουμε δράσεις που αποτρέπουν το ξερίζωμα της συναισθηματικής και της σύνδεσης με της πατρογονικές της εστίες, στοιχεία που τείνουν να εκλείψουν μαζί με τη φυγή της πρώτης και δεύτερης γενεάς των προσφύγων. Με λιγοστούς οικονομικούς πόρους και προσωπικό, εξακολουθεί να προασπίζεται τα δικαιώματα των προσφύγων και να αναζητεί τρόπους επίλυσης των προβλημάτων που ακόμη υφίστανται. Με εισηγήσεις και απόψεις που κατατίθενται σε διάφορα επίπεδα της στην Κοινοβουλευτική Επιτροπή Προσφύγων, τη Συμβουλευτική Επιτροπή Διαχείρισης Τουρκοκυπριακών Περιουσιών, τον Κεντρικό Φορέα Ισότιμης Κατανομής Βαρών και της Επιτροπές Στεγαστικής Βοήθειας της Υπηρεσίας Μερίμνης.
Διεκδικούμε για τον προσφυγικό κόσμο, τα απολύτως αυτονόητα και τίποτα περισσότερο από όσα απολαμβάνουν οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι πολίτες. Nα ζούμε, να απολαμβάνουμε και να αξιοποιούμε τις περιουσίες τις ελεύθεροι, σε ασφαλείς και ειρηνικές συνθήκες. Δραστηριοποιούμαστε ακόμη για την εμπόδιση τις σύλησης των εκκλησιών, των μνημείων και των κοιμητηρίων τις, την άρση τις ασυδοσίας και των έκνομων ενέργειων τις Τουρκίας αλλά και κυρίως για την αντιμετώπιση του σφετερισμού των περιουσιών τις τις κατεχόμενες περιοχές. Τα όσα βλέπουν το φως τις δημοσιότητας και συγκεκριμένα η προώθηση ιδιωτικών αγοραπωλησιών, το όργιο οικοδομικής ανάπτυξης αλλά και η διεθνής προβολή που λαμβάνουν μεγάλα κατασκευαστικά έργα στα κατεχόμενα εδάφη τις, διευρύνουν τα αισθήματα αγανάκτησης και θυμού αλλά και μειώνουν τις ελπίδες των προσφύγων, που παρακολουθούν από μακριά, ανήμποροι και αβοήθητοι από το κράτος, τις περιουσίες τις να λεηλατούνται.
Οι εξελίξεις αυτές, μεγεθύνουν την ίδια ώρα, το αίσθημα αδικίας για τη μη υλοποίηση τις ισότιμης κατανομής βαρών, την οποία προτάσσουμε και απαιτούμε να εφαρμοστεί το συντομότερο. Η αποκατάσταση της προπολεμικής φερεγγυότητας των εκτοπισθέντων θα πρέπει να αποτελεί πρωταρχικό μέλημα του κράτους. Αναμένουμε από την Κυβέρνηση, ως καταγράφεται και η προεκλογική εξαγγελία του ΠτΔ, την έναρξη εφαρμογής μιας ολοκληρωμένης προσφυγικής πολιτικής, που να περιλαμβάνει και τις που μέχρι σήμερα δεν έτυχαν καμίας στήριξης. Αναμένουμε τις την προώθηση σχεδίου αποζημίωσης των ιδιοκτητών για την απώλεια χρήσης των κατεχόμενων περιουσιών τις. Αναγνωρίζουμε τη δυσκολία και τα οικονομικά μεγέθη που απαιτούνται τις αυτή την κατεύθυνση, τις οι ραγδαίες εξελίξεις στο περιουσιακό και οι τάσεις που παρατηρούνται, επιβάλλουν την άμεση αντίδραση και την παρουσίαση εναλλακτικών επιλογών ή και σχεδίων στήριξης τις τον προσφυγικό κόσμο που εξαναγκάζεται να προσφύγει στην Επιτροπή Αποζημιώσεων ξεπουλώντας τις περιουσίες του.
Παρ’ όλη την απογοήτευση και τις καθημερινές δυσκολίες, διακηρύσσουμε την θέληση και την αποφασιστικότητα μας για εξεύρεση μιας δίκαιης, βιώσιμης και λειτουργικής λύσης που να αντέχει στο χρόνο και να διασφαλίζει τον τερματισμό της κατοχής, να άρει τα επεμβατικά δικαιώματα και τις ξένες εγγυήσεις, να επιφέρει την απομάκρυνση των τουρκικών κατοχικών στρατευμάτων και να οδηγεί σε ουσιαστική επανένωση της πατρίδας μας ως ένα κανονικό κράτος μέσα στην Ε.Ε, με μια διεθνή προσωπικότητα, μια αδιαίρετη κυριαρχία, μια ιθαγένεια.
Όσο η κατοχή συνεχίζεται και η Κύπρος εξακολουθεί να είναι μοιρασμένη στα δύο, ο Κυπριακός Ελληνισμός κινδυνεύει. Το καταμαρτυρούν καθημερινά οι αυξανόμενες προκλητικές ενέργειες του κατοχικού καθεστώτος αλλά και οι συνεχιζόμενες παραβιάσεις της διεθνούς νομιμότητας από την Τουρκία.
Ως Παγκύπρια Ένωση Προσφύγων εκφράζουμε ξανά την αγωνία μας και καλούμε Κυβέρνηση και Κόμματα να επικεντρώσουν και να εντείνουν τις ενέργειες και τις παραστάσεις τους προς τα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, του ευρωπαϊκούς θεσμούς και τα συνδεδεμένα πολιτικά κόμματα άλλων χωρών προκειμένου να συμβάλουν και να ασκήσουν επιπρόσθετες πιέσεις με στόχο την υλοποίηση των ψηφισμάτων του ΟΗΕ αλλά και τη συνολική επίλυση του Κυπριακού.
Οφείλουμε λοιπόν ως φορείς, ως οργανωμένα σύνολα και ως πολίτες, τόσο προς την πατρίδα αλλά και κυρίως προς τις μελλοντικές γενιές, να συνεχίσουμε τον αγώνα αλλά και να μεταλαμπαδεύσουμε στα παιδιά και στα εγγόνια μας τη θέληση και τη μαχητικότητα για τον επιθυμητό στόχο της επανένωσης του νησιού μας.